Sen jako towar luksusowy, do samodzielnego zaopatrzenia i zużycia. Baterie mam bliskie wyczerpania, płaczę ze złości nad obsikaną łazienką. Chciałabym zwinąć się w kłębek i wyspać się na zapas, wyspać się za wszystkie nadchodzące poranki.Koniec z dobrym sercem, moje dobre serce robi ze mnie zezwłok.

Poznajcie Bogdana, to moje alter sralter. Bogdan jest zapijaczony i przygnębiony. Bogdan nie ma przyjaciół w bramie. Bogdan musi znosic ciężkie nastroje innych ludzi. Filtruje je przez siebie i nawet mu do głowy nie przyjdzie że nie musi. Bogdan nie ma siły na asertywność. Bogdana nikt nie kocha (oprócz gejów)

Takie to były czasy, lato dobra karma i odrobina perwersji. Teraz zimą, brak zajęcia w pracy lekko lasuje mi mózg, żeby dotrwać do wiosny muszę mieć dużo zadań, dużo wszystkiego. Moje ręce potrzebują zajęcia, inaczej stają się ofiarą moich autodestruktywnych aktów. Bez większego wpływu na to, zajmuję je ciężką uporczywą pracą, niedługo przedstawię tu efekty.

Z nowym rokiem

Na sylwestra byłam w domu w górach, bardzo daleko od cywilizacji. Nowy rok zaczął się od odzyskania spokoju, spokoju którego w sobie już dawno nie gościłam. Mróz wymraża we mnie wiele potrzeb,a te które są dla mnie najbardziej niezbędne, są nie do zrealizowania. Mogę teraz tylko czekać na rozwój sytuacji, nie mogąc o niczym decydować, nie mając na nic wpływu. Czekam więc niech to przeze mnie i po mnie przejedzie. Albo zamieszka we mnie i i zakiełkuje we mnie jak w ciepłej, wilgotnej ziemi, albo wybuchnie we mnie i rozedrze mnie na tysiąc lustrzanych świetlistych okruchów. Być może będę je potem zbierać i sklejać, odzyskując fundamenty straconej siebie,a może będę tylko się w nich przyglądać, widząc w każdym odbicie wszystkich moich porażek i złych decyzji. Nie wiem. Brak kontroli nad tą wiedzą delikatnie ścina mi trzewia.
Życzę wszystkim dobrego nowego roku, pełnego nadziei i miłości. Mimo tego że te dwa uczucia mogą okazać się najbardziej niszczycielskie, tego Wam życzę.
Na zdjęciach gospodarz domu w Nowicy Szanowny Andrzej Piekarz, oraz Bartas mój drogi praski sąsiadeczek.

Świąteczna jazda

Wiele sie ostatnio pozmieniało w moim życiu, Toczy to się wszystko a ja obserwuję bez większej możliwości kontroli. Puszczam to przez siebie. Nie pamietam kiedy byłam tak zadowolona, i przestraszona jednocześnie. Maluje możliwośc nieuchronnego zagubienia.
Życzę wszystkim spokojnych i relaksujących świąt, bez hekatomby konsumpcyjnej i zbędnych wnikliwych obserwacji relacjii w rodzinie. Pozdrawiam. Na zdjęciach jedyna z ośmiu lamp jaka ostała mi się po cudach wiankach w melonie. Dzisiaj wznawiam produkcję.

Trochę jak ta beemka czuje się strupiała. Rosnący bąbel wybuchł, oj tak, oczyszczenie teraz nadchodzi, ale na razie złość że oto znowu miałam rację. Na szczęście teraz kiedy już jestem tak bardzo dorosła, czuję że mam siłę i odwagę w praktycznie każdej sytuacji powiedzieć drugiej osobie co myślę o niej i o jej zachowaniu. Dużo ludzkiej chujówki ostatnio leje mi się na głowę. Na szczęście wyczuwam jej smród i w porę robię unik. Nie wiem skąd tylko na świecie takie ilości skomasowanego gówna? A może ja siedząc pod ciepłą pierzynką codzienności pozbawionej hipokryzji, nie dostrzegałam tego wszystkiego. Jedyna szczerość jaką ostatnio odbieram , jest od ostatniej osoby po której bym tego oczekiwała. Tak bywa że pomoc przychodzi z najmniej oczekiwanej strony.

Przekierowanie mocy

To dzieło sztuki odziedziczyłam razem ze strzelecką. Mam podejrzenia że wykonała je sławna artystka która mieszkała tam przedemną. Strzelecka ma szczęscie do kobiet. Dach na razie nie cieknie. Jurek nie straszy. Menele na dole piją od 6.30 rano. Czuję przekierowanie mocy wszystko peczniało i puchło a teraz szykuje się do wybuchu. Czuję że to nadchodzi i że nie mam w tym świadomego udziału. Mogę czekać i patrzeć tylko z boku na rozwój wydarzeń. Z jedenj strony mnie to frustruje z drugiej w dziwny sposób podnieca. Zobaczymy co dalej. Na razie wyszły z tego cztery nowe piosenki.